เรื่องวุ่นๆก่อนไปงานเลี้ยงสุดหรู

ข้อมูลเบื้องต้น

ตัวละครหลัก


นานา
สาวน้อยน่ารัก ที่ยุ่งกับหาชุดไปงานเลี้ยงแวววาว



นายอง
สาวน้อยหน้าใส ลูกครึ่งญีปุ่น เพื่อนสนิทนานา



ริน
เป็นนางฟ้าที่แฝงตัวเข้ามาช่วยนานากับนายองตลอดที่สองคนนั้นไมู่ว่ารินเป็นนางฟ้า



แวววาว
ลูกเจ้าของงานเลี้ยง ถึงจะน่ารักแต่เอาแต่ใจชอบแกล้งนานากับนายองตลอด



เอน่า
ลูกสมุนของแวววาว 























 

เนื้อเรื่อง

 

ณ บ้านของนาน 
"นานตื่นได้แล้วลูกสายแล้วนะ"
"หนูกำลังอาบน้ำอยู่ค่ะ"
"เร็วๆนะลูกเดี๋ยวกินข้าวไม่ทันนะ"
"ค่ะแม่"ฉันรีบอาบน้ำแล้วแต่งตัวแล้วรีบลงไปกินข้าว ฉันก็เลยรีบกินแล้วไปโรงเรียน
"แม่ค่ะหนูไปแล้วค่ะ" "จร้าาาาา" "~บายค่ะ~"

 

ณ โรงเรียน
พอฉันถึงโรงเรียนฉันรีบหานายองกับรินหาอยู่ตั้งฏ้หาไม่เจอ พอเดินไปหน้าโรงเรียนอีกรอบก็เห็นว่าสองคนนั้นพึ่งมาถึงโรงเรียน
"หวัดดีนายองรินทำไมวันนี้มาช้าจัง"
"อ๋อพอดีวันนี้รินไปโรงเรียนกับฉันแต่ถติดก็เลยมาช้านะ"
"๋ไม่เป็นไรหรอก"
"จะถ้างั้นเรารีบไปกันเถอะเดี๋ยวสายไปเถอะนายองนานา"
"จะ"พวกเราสามคนรีบขึ้นห้องไปเรียนอีกอย่างคาบเเรกเป็นวิชาภาษาไทยอีกครูเข้าเร็วจะตาย
"อุีย!ตายจริงของโทษนะไม่ได้ตั้งใจ"วันนี้ยัยแวววาวแปลกๆจัง โอ๊ยฉันฝันไปรึเปล่าเนี่ย จะบ้าตาย
"เธอเป็นอะไรรึเปล่าเนี่ยสมองกระทบกระเมือนหรอวันนี้มาแปลกทุกทีเทอกับอน่าจะเเกล้งฉันนะ หรือว่าฉันฝันไป ตื่นๆๆๆๆๆๆ"
"เธอไม่ได้ฝันหรอก ที่ฉันทำดีกับเธอวันนี้นะเพราะพ่อแม่ฉันต่างหากให้มาชอนพวกเธอสามคนไปงานเลี้ยงที่บ้านฉันวันพุธนี้นะเธอเหลือเวลาอีกวันนี้กับพรุ่งนี้แล้วนะเทอต้องหาชุดที่หรูที่สุดมาแล้ววันพธฉันจะตรวจสอบก่อนเธอจะเข้างานนะ~บาย~"ยัยแวววาวบอกแค่นี้แล้วเดินไปนั้งที่เลย แล้วฉันจะหาชุดหรูๆที่ไหนอะ
12:00 เวลาอาหารเที่ยง
ฉันเดินไปเอาน้ำกับ้าวมานั้งที่โต๊ะกับนายองกับริว"เออนายองริวเธอจะไปหาชุดที่ไหนอะ"
"เออใช่ใสงชุดหรูแล้วจะเงินที่ไหนมาซื้ออะรินนาน"นายองบ่นแล้วถามฉันต่อ
"ใช่ ริน!ทำไมไม่พูดเลย
"ฉันกำลังคิดอยู่นะ"
"เออๆ"ฉันไม่มีอะไรจะพูดจนคิดอะไรไม่ถูก
"อ.......เออ" "เป็นไรไปอะริน"
"เออ....เลิกเรียนไปบ้านฉันกันนะ"
"ได้สิ"ฉันรีบตอบนายองก็ไป
ณ บ้านริน
"รินเธอเรียกพวกเราสองคนมาทำไมอะ"ฉันถามอย่างสงสัย
"อ๋อเราจะมาหาชุดกันนะ" "ที่บ้านเธอมีชุดหรอ" "ไม่หรอกแต่เราจะมาเย็บชุดกัน"
"เฮ้ยแต่เราตัดไม่เป็นนะ" "ถ้าเราช่วยกันก็เสร็จแล้วแหละ" "ได้"
พวกเราช่วยกันเย็บเริ่มออกเป็นชุดแล้ว พวกเราทำไปสักพักก็เกือบเสร็จแล้วดีใจจัง จู่ๆก็มีลมพัดดังวิ่วนายองกับฉันรีบหันไปดูแต่กับไม่เห็นแต่เหมือนกับเป็นนางฟ้าแต่พอดูชัดๆก็เห็นเป็นรินมีปีก!!!!!!!! พวกเราสองคนตกใจมากแต่ฉันพยามตั้งสติแล้วถมรินเพื่อนความแน่ใจ 
"รินนี้เธอหรอ!!" "ใช่ฉันเอง ที่จริงฉันนางฟ้านะแต่ฉันต้องซ่อนปีกเอาไว้เพื่อนไม่ให้ใครรู้ แล้วที่ฉันเผยปีกให้เธอดู เธอจำที่แวววาวบอกพวกเราได้มั้ยที่บอกต้องใส่ชุดที่หรูสุดๆฉันก็เลย จะใช้เวทมนต์ให้หรูสุด แต่จะให้พวกเธอตัดเย็บเองแต่ฉันจะทำให้มันดูเป็นประกายสวๆเท่านั้นเอง"  "อ๋อ เข้าใจแล้ว ถ้างั้นพวกเราทำต่อนะ" พวกเราก็ตัดเย็บชุดต่อให้เสร็จภายในคืนนี้ แล้ววันพุธตอนเลิกเรียนเราจะมาบ้านรินอีกรอบเพื่อใส่ชุดไปงาน
วันพุธ พักเที่ยง
ระหว่างที่ฉันเดินไปเอาข้าวกับรินและนายอง จู่ๆแวววาวก็ทักฉันว่า"ไงหาชูดได้แล้วหรอ!"
"แวววาวฉันว่าคนพวกนี้คงไม่มีปัญญาซื้อหรอก"คำพูดนี้ทำให้ฉันขึ้นมาก แต่แวววาวก็ยังพูดต่อ"จริงสิ555555555" "แล้วมันเกี่ยวอะไรกับพวกเธอละ เมื่อวานเธอยังคุยกับพวกเราดีอยู่"ไงอะ เมื่อวานฉันแค่เล่นละครให้มันสมจริงนะ" "อ๋องั้นหรอ"แล้วฉันเอาน้ำชาเย็นที่ฉันถืออยู่ในมือเทใส่ชุดนักเรียนของแวววาว เพราะฉันทนไม่หวแล้ว"ล้วนี่สมจริงพอมั้ย" "นี่เธอทำกับได้ยังไง" "ทำไมฉันถึงทำไม่ได้ละ เธอังด่าฉันกับนายองกับรินไหด้เลย"
"กรี๊ดดดดดดดดดดดดดด"แวววาวกรี๊ดสะเสียงดังเลยสมน้ำแล้วแหละอยากจะมา่าพวกเราเอง หลังจากนั้นเราก็เดินเข้าไปเรียนต่อจนถึงคาบสุดท้ายสักที ตื่นเต้นๆๆ
ณ บ้านริน
ในที่สุดก็ถึงสะทีรีบไปเอาชุดมาดีกว่า"นายอง รินชุดเธอละเอามาเร็ว" "นี้ไงสุดฉัน" "ว้าวนายองสวยมากอะ" "ของเธอละริน" "นี้ไง" "โอ้โฮ้สวยจัง" "แล้วของเธอละนานา" "สวยมากกก" "พวกเรารีบเปลี่ยนชุดกันเถอะ
ณ บ้านแวววาว
ถึงแล้วดีใจจัง อยากเห็นแวววาวจังว่าชุดสวยมั้ย"เราเข้าไปข้างในเถอะ" พวกเราเดินเข้าไปข้างในมีคนหันมามองเรากันเต็มเลย พวกเราเดินไปเดินมาก็ไปเจอแวววาวกับเอน่าพอดี
"นี่แวววาวเธอดูพวกนานาสิสวยกว่าชุดของพวกเราอีกอะ" แล้วแวววาวก็เข้ามาทัก
"ไงพวกเธอชุดสวยดีนิ" "แวววาวชุดพวกนั้นสวยกว่าของเราอีกนะ" "เอน่า!!!!!" "เออฉันไปก่อนนะ" "~บาย~"พวกเราพูกพร้อมกัน หลังจากงานวันนั้นเราก็ได้เปิดร้านขายเสื้อผ้ากันนน  

ติดดามตอนต่อด้วยนะค่ะ......